ကၽြန္မနဲ႔ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ေျပာျဖစ္တဲ့အေၾကာင္းအရာေလးတစ္ခုပါ…။

ကၽြန္မတို႔ကိစၥတစ္ခုခုေပၚလာတိုင္း အေရးၾကီးတယ္… အေရးၾကီးတယ္…. အရမ္းအေရးၾကီးတယ္ ဟုသံုးႏႈန္း ေလ့ရွိၾကပါတယ္။ေပၚလာတဲ့အေၾကာင္းအရာကိစၥတိုင္းဟာလည္း ကၽြန္မတို႔အတြက္ အေရးၾကီးေနခဲ့တာပဲ မဟုတ္ပါလား။

ဒီလုိနဲ႔ပဲ ဘာအေရးၾကီးဆံုးလဲဆိုတဲ့အေၾကာင္းအရာေလးကို ကၽြန္မတို႔ႏွစ္ေယာက္ ေျပာျဖစ္၊ ေဆြးေႏြးျဖစ္ခဲ့ၾက ပါတယ္။ ဒါကလည္း ကၽြန္မတို႔ေျပာျဖစ္၊ ေတြးျဖစ္တဲ့အေၾကာင္းအရာေလးပါ...... ေၾကာ္ျငာထဲကလိုပါပဲ ကိုယ့္အေတြးနဲ႔ကိုယ္ေသာက္ၾကသည္ေပါ့….။ ကၽြန္မတို႔ေသာက္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အေရးၾကီးဆုံးဆိုတာကေတာ့….

ကၽြန္မ။ ။ ေလာကမွာဘာအေရးၾကီးဆံုးလို႔နင္ထင္လဲ…

သူငယ္ခ်င္း။ ။ အင္း… ငါကေတာ့ေလာကမွာေငြအေရးၾကီးဆံုးလို႔ထင္တာပဲ၊ ေငြရွိရင္အားလုံးလုပ္လို႔ရတယ္ေလ…

ကၽြန္မ။ ။ ဒါဆိုနင္ကေလာကမွာေငြကအေရးၾကီးဆံုးလုိ႔ထင္တယ္ေပါ့ ေငြရွိရင္ျပီးျပည့္စံုတယ္ေပါ့ က်န္တာ ေကာမရွိေတာ့ဘူးလား….

သူငယ္ခ်င္း။ ။ က်န္တာေတြကေငြေလာက္အေရးမၾကီးဘူးထင္တာပဲ အေရးၾကီးတာေတြလဲရွိတာေပါ့ ငါေျပာတဲ့သေဘာကေငြရွိရင္ဘာမဆိုလုပ္လို႔ရတယ္ေပါ့ ဒီေခတ္ၾကီးထဲမွာ နင္ကေကာဘယ္လိုထင္လို႔လဲ…

ကၽြန္မ။ ။ အင္း…. ေငြကေလာကၾကီးမွာအေရးေတာ့ၾကီးပါတယ္ ဒါေပမဲ့အေရးၾကီးဆံုးလည္းမဟုတ္ဘူးေပ့ါ….

သူငယ္ခ်င္း။ ။ ဒါဆို ဘာကအေရးၾကီးဆံုးလဲ နင္ကေတာ့လုပ္ေတာ့မယ္ ေျပာျပစမ္းပါဦး နင့္အေတြးကို…..

ကၽြန္မ။ ။ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္သတ္မွတ္တာခ်င္းေတာ့ဘယ္တူႏိုင္ပါ့မလဲဟ… အေရးၾကီးဆံုးဆိုတာ မရွိဘူးလို႔ထင္တာပါပဲဲ… ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ငါဥပမာေျပာျပမယ္ဟာ… ဆယ္တန္းေျဖတဲ့ ေက်ာင္းသားတစ္ ေယာက္ေပါ့ သူဟာျမန္မာစာေျဖရမယ့္ေန႔မွာျမန္မာစာကသူ႔အတြက္အေရးၾကီးဆံုးပဲ… ေျဖျပီးသြားရင္ေတာ့ ေနာက္ေန႔အတြက္ အဂၤလိပ္စာကသူ႔အတြက္အေရးၾကီးဆံုးျဖစ္သြားျပီ…. အဲ့ေတာ့အေရးၾကီးဆံုးဆိုတဲ့အရာ ဟာ အျမဲေျပာင္းလဲေနတယ္မဟုတ္ဘူးလား…. အဲ့ဒီအေပၚမွာပဲကိုယ္ကလိုက္ေျပာင္းလဲေနျပီးေတာ့ မွန္မွန္ ကန္ကန္စိတ္ထားတတ္ဖို႔သာအေရးၾကီးတယ္လို႔ငါထင္တယ္….။

သူငယ္ခ်င္း။ ။ အင္း… နင္ေျပာတာလဲဟုတ္တာပဲ လူတိုင္းလူတိုင္းဟာ ကိုယ့္ကိစၥကိုအေရးၾကီးတယ္ ထင္ေန ၾကတာေလ ဟုတ္တယ္ေနာ္….

ကၽြန္မ။ ။ အင္းေပါ့..... အဲ့ကိစၥကိုေက်ာ္လႊားျပီးတဲ့အခါမွာ အေရးၾကီးတယ္ဆိုတာက သူတို႔အတြက္သာမန္ကိစၥ တစ္ခုျဖစ္သြားျပီေလ ေနာက္ထပ္ေပၚလာတဲ့ကိစၥကသာ အေရးၾကီးတယ္ဆိုတာထပ္ျပီးေတာ့ ျဖစ္ေပၚလာတာ ဆိုေတာ့ အေရးၾကီးဆံုးဆိုတာက အေျခအေနနဲ႔အခ်ိန္အခါေပၚမွာေျပာင္းလဲေနတယ္လို႔ငါကေတာ့ ယူဆတယ္

သူငယ္ခ်င္း။ ။ အခုအခ်ိန္မွာငါ့အတြက္အေရးၾကီးဆံုးတစ္ခုရွိတယ္ အဲ့ဒါကိုနင္ျဖည့္ဆည္းေပးမွျဖစ္မယ္ေနာ္…

ကၽြန္မ။ ။ အမ္ ဘာကိုငါကျဖည့္ဆည္းေပးရမွာလဲ ဘာျဖစ္ျပန္ျပီလဲေကာက္ကာငင္ကာၾကီးကို….

သူငယ္ခ်င္း။ ။ အခုအခ်ိန္မွာငါ့အတြက္အေရးၾကီးဆံုးက ငါေကာ္ဖီခါးခါးေလးေသာက္ခ်င္တယ္ အဲ့ဒါ နင္၀ယ္ တိုက္မွျဖစ္မယ္ေလ ဟိဟိ….

ကၽြန္မ။ ။ ေအာ္… မိန္းမ လူလည္က်ျပီးေတာ့ ေကာ္ဖီေသာက္ခ်င္တာကို ငါ့ကို ငါ့စကားနဲ႔၀ယ္တိုက္ခုိင္းတာ ေပါ့ေလ ကဲပါ လာသြားေသာက္ၾကတာေပါ့….

မူပိုင္ = ႏွင္းဆီနက္

ေမာင့္ေတာအုပ္မွာ

ငွက္ျပာ၀တ္ရည္၊ ေသာက္ယစ္ရီတတ္

ႏွင္းဆီျဖဴလဲ့၊ ပ်ံသင္းဖြဲ႔တတ္

၀ါသြဲ႔ရြက္ေၾကြ၊ လိပ္ျပာေပြတတ္

ျမစ္ေရေခ်ာင္းစ၊ ေတးညင္းျမတတ္

မိန္းမလွသူေယာင္၊ မ်က္ေတာင္ခတ္တတ္

က်မ္းတက္ေဇာ္ဂ်ီ၊ ဖို၀င္မီတတ္

ၾကံစည္သမွ် ျဖစ္ေျမာက္ရသည္။

ေမာင့္ေတာအုပ္မွာ

လာလွည့္ေနလွည့္၊ အိပ္စက္လွည့္ဟု

သဲ့သဲ့ေခၚငင္၊ မပီျပင္လည္း

ထင္ထင္ၾကားလိုက္၊ တိမ္းမူးခိုက္၀ယ္

မိုက္မွားၾကမၼာ၊ တြန္းပို႔ရာသို႔

ထြက္ခြာလြင့္ပါး၊ ရပ္တပါး၌

ေရြ ႔လ်ားရာသီ ထပ္ခဲ့သည္။

ေမာင့္ေတာအုပ္မွာ

ခ်မ္းသာေအးျမေနခ်င္လွလည္း

လမ္းစေပ်ာက္ပ်က္၊ ရွာျပန္ဆက္ျပီး

ပင့္သက္ေမာေတြ၊ မ်က္ရည္ေ၀ဆဲ

မေနေပ်ာ္နဲ႔ လာလိုက္ခဲ့ဟု

သဲ့သဲ့ေခၚသံၾကားရျပန္၏။

ျမဲျမံႏြယ္ေႏွာင္၊ လူတို႔ေဘာင္၌

ေယာင္မွားဧည့္သည္၊ မေပ်ာ္ၾကည္ဘူး

မဆည္ႏိုင္ေတာ့၊ ႏြမ္းေပ်ာ့ေခြညိဴး

လမ္းမွားတိုးဆဲ၊ တိုးတိုးတစ္မ်ိဳး

ခ်ိဳးငယ္ေျပာသည္၊ ေမာင့္ေတာအုပ္မွာ

ငွက္ျပာ၀တ္ရည္၊ ေသာက္ယစ္ရီသတဲ့

ႏွင္းဆီျဖဴလဲ့၊ ပ်ံ ႔သင္းဖြဲ႔သတဲ့

ျမစ္ေရေခ်ာင္းစ၊ ေတးညွင္းျမသတဲ့

မိန္းမလွသူေယာင္၊ မ်က္ေတာင္ခတ္သတဲ့

က်မ္းတက္ေဇာ္ဂ်ီ၊ ဖို၀င္မီသတဲ့

ၾကံစည္သမွ် ျဖစ္ေျမာက္လွသတဲ့

ႏွမ မသိရွိမည္လား.....။

ေရးသားသူ (ၾကည္ေအး)

(ရႈမ၀ ၁၉၇၃၊ ေဖေဖာ္၀ါရီ)